اقامتگاه‌های سنتی در ایران را بهتر و بیشتر بشناسیم
اقامتگاه‌های سنتی در ایران را بهتر و بیشتر بشناسیم
اقامتگاه را می‌توان رکن اساسی سفر دانست؛ چراکه اولین و مهم‌ترین پارامتری که در تصمیم‌گیری‌های سفر مدنظر قرار می‌گیرد محل بیتوته و استراحتگاه است. این تصمیم خود بر چندپایه استوار است. گاهی اشخاص فقط به محل استراحت حال هرچه باشد اکتفا می‌کنند؛ اما افرادی دیگر هستند که از محل‌های تکراری و مجلل شهری سیر شده‌اند و به‌دنبال مکانی متفاوت هستند تا بتوانند در آنجا خاطره‌ای نو برای خود رقم بزنند و لذت ببرند. در ادامه به شرح انواع اقامتگاه‌های ایرانی به‌خصوص سبک سنتی آن که در سال‌های اخیر نظر مشتاقان خاص خود را جلب کرده، اشاره می‌کنیم:
اقامتگاه‌های سنتی در ایران را بهتر و بیشتر بشناسیم
- خانه‌ها و کاروانسراهای قدیمی: این سبک از اقامتگاه‌ها ابتدا در کشور ایتالیا تحت عنوان پارادور موردتوجه و استفاده قرارگرفتند. مبتکران این طرح و سبک از قلعه‌های قدیمی و صومعه‌های متروکه و خرابه استفاده و ضمن بازسازی و زیباسازی آن توانستند عدۀ زیادی از گردشگران را به این مکان‌ها جذب و از این راه درآمد زیادی را هم کسب کنند. در ایران نیز صنعت گردشگری با این ایده و با کمک بخش خصوصی توانسته بسیاری از کاروانسراها و خانه‌های ویلایی قدیمی را بازسازی و مسافران خاص این مکان‌ها را جذب خود کند. نمونه‌های زیادی در استان‌های اصفهان، کرمان، تبریز و به‌خصوص در شهر یزد بازسازی و زیباسازی شده و به‌عنوان محل اسکان برای گردشگران استفاده می‌شوند.
۲- سیاه‌چادرها: نوعی مسقف مخصوص اسکان دامداران هستند و ویژگی‌های بسیار خوبی دارند که می‌توانند در هر آب و هوایی خاصیت گرمایی و سرمایی خود را حفظ کنند. ازآنجایی‌که این چادرها دست‌بافت خود عشایر و جنس آن از موی بز است به‌راحتی در دسترس هستند و حمل‌ونقل آسانی در ییلاق و قشلاق دارند.
این نوع چادرها نیز خاطرخواهان زیادی را دارد و در سال‌های اخیر توانسته جای خود را در صنعت گردشگری باز کند و طبیعت دوستان زیادی را در نواحی کهگیلویه و بویر احمد و چهارمحال و بختیاری به‌سوی خود جذب کند. به‌راستی لذت‌بخش است که صبح را با صدای بزغاله‌ای سحرخیز و یک لیوان شیر تازه آغاز کنی… .
- کپرها: فرهنگ این نوع محل اقامت به زمان‌های بسیار قبل و به شهرهای جنوبی و محل‌های کشت خرما برمی‌گردد. کپرها با قرار دادن چند تنه درخت به‌خصوص درخت نخل و با پوشش‌های خاص چون برگ‌های سوزنی‌شکل درخت خرما، نی نیستان‌ها و در بعضی از مکان‌ها از همان پارچه‌های مویی و پشمی از موی شتر و گوسفند و بز مسقف می‌شدند که در نوع خود ازنظر اقامت بی‌نظیر هستند و به‌خصوص برای اروپائیان و مردم کشورهایی که تمدن نوپایی دارند، نوعی جذابیت خاص دارند که چگونه مردم قدیم در این مکان‌ها زندگی خود را می‌گذرانیده‌اند. این نوع اقامتگاه‌ها بیشتر در استان‌های کرمان و سیستان و بلوچستان در بین کشاورزان و دامداران به چشم می‌خورد که امروزه با قرارگرفتن در گروه اقامتگاه‌های سنتی از جلوه ویژه‌ای برخوردار شده‌اند.
اقامتگاه‌های سنتی در ایران را بهتر و بیشتر بشناسیم
- خانه‌های صخره‌ای: بزرگ‌ترین و تنها روستای بزرگ با سبک خانه‌های صخره‌ای در جهان، روستای میمند شهر بابک کرمان است که هم ازنظر زیبایی و منظر چشم هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند و هم ازنظر اقامت مکانی منحصربه‌فرد و فوق‌العاده زیبا در دل کوه محسوب می‌شود. نمونه‌ای دیگر از این نوع کنده‌کاری در دل کوه که از دور همانند کندوهای زنبورعسل نمایان هستند و به همین اسم هم شهرت دارند روستای کندوان در اسکو استان تبریز است. خانه‌های این روستا که از دور مانند کله‌قندهای بسیار بزرگ نمایان است در دل خود سوراخ‌هایی را جای‌داده که همان محل اقامت مردمان این دیار بوده است.
۵- غارنشینی به سبک مدرن: این نوع سبک جذب توریست نیز در شهر بافق استان یزد در کوهستان‌های این شهرستان به چشم می‌خورد که با بازسازی و زیباسازی این غارها و نشیمن‌گاه‌های اولیه انسان و تجهیز آن به امکانات حال حاضر به یکی از جاذبه‌ها و محل‌های سکونتی و اقامتی گردشگران تبدیل‌شده و ماندن کوتاه‌مدت در آن بسیار لذت‌بخش و مفرح است.
اقامتگاه‌های سنتی در ایران را بهتر و بیشتر بشناسیم
نویسنده : رضا یاران
