اصفهان گردی

بوم گردی / گامی بلند به سوی توسعه پایدار – اقتصاد مقاومتی

بوم گردی / گامی بلند به سوی توسعه پایدار – اقتصاد مقاومتی

بوم گردی / گامی بلند به سوی توسعه پایدار – اقتصاد مقاومتی

سال ۱۳۹۶ با نام اقتصاد مقاومتی؛ تولید – اشتغال، نام­گذاری شد. اقتصادی که در شرایط فشار و تحریم، تعیین­کننده رشد و شکوفایی کشور می­باشد. برای تحقق این مهم، کشور نیازمند حرکت در مسیر توسعه پایدار است. واژه توسعه پایدار اولین بار در سال ۱۹۸۰ توسط اتحادیه حفاظت جهانی مورد استفاده قرار گرفت. اگرچه هنوز تعریف کاملاً واحدی برای پایداری عنوان نشده است اما منظور از توسعه پایدار، «توسعه قابل حفظ و تداوم» می­باشد. به دیگر معنی، توسعه پایدار توسعه­ای است که تضمین دهد استفاده از منابع و محیط زیست در زمان کنونی، هیچ آسیبی به دورنمای استفاده نسل آینده وارد نمی­سازد. ایده گردشگری پایدار نیز از مفهوم گسترده­تر توسعه پایدار برگرفته شده است که نشان­دهنده افزایش نگرانی­ها از میزان و شدت تأثیراتی است که انسان بر محیط زیست می­گذارد. این موضوع، شکل­گیری گردشگری پایدار را به دنبال دارد. سازمان جهانی گردشگری تعریفی برای گردشگری پایدار ارائه می­دهد؛ گردشگری پایدار نوعی از گردشگری است که در راستای مدیریت منابع تجدید شونده اعم از انسانی و طبیعی باشد به نحوی که هم نیازهای اجتماعی، اقتصادی و زیباشناختی گردشگران تأمین شود و هم در راستای حفظ یکپارچگی فرهنگی، فرآیندهای بوم شناختی ضروری، تنوع اکولوژیک و سامانه­های طبیعی باشد. سازمان جهانی گردشگری سه اصل اساسی گردشگری پایدار را در سال ۲۰۰۴ تدوین و معرفی نمود. این اصول؛ جنبه­های اقتصادی، محیطی و اجتماعی – فرهنگی گردشگری را در بر می­گیرند و اینگونه تعریف می­شوند:

  • گردشگری پایدار از منابع طبیعی بطور بهینه استفاده می­کند.
  • به اصالت اجتماعی – فرهنگی اجتماعات میزبان احترام می­گذارد.
  • فعالیت­های اقتصادی بلند مدت و سودآور را تضمین کرده و منافع اجتماعی – اقتصادی همه ذینفعان را مد نظر قرار می­دهد.

گردشگری پایدار به اندازه­ای حائز اهمیت است که مجمع عمومی سازمان ملل، سال ۲۰۱۷ میلادی را به عنوان سال جهانی “گردشگری پایدار: ابزاری برای توسعه” اعلام نمود.

بوم گردی / گامی بلند به سوی توسعه پایدار – اقتصاد مقاومتی

گردشگری روستایی و عشایری یا به بیانی دیگر بوم­گردی نیز، یکی از ارکان توسعه گردشگری پایدار می­باشد. تعاریف متعددی برای بوم­گردی وجود داشته است اما، می­توان حضور یافتن و زیستن در یک فرهنگ خاص، تجربه کردن این فرهنگ از نزدیک و احترام به مردمان این زیست بوم با این فرهنگ منحصربفرد را، بوم­گردی نامید.

اهمیت بوم­گردی به حدی است که سازمان میراث فرهنگی، ایده بوم­گردی را به عنوان راه­حل برون­رفت از آسیب­های اجتماعی کشور، مهاجرت و حاشیه نشینی مطرح نمود. به طور قطع توسعه بوم­گردی در جوامع روستایی و عشایری، با ایجاد اشتغال مانع از مهاجرت جامعه محلی شده و حتی در مواقعی مهاجرت معکوس از شهر به روستا و ایل را سبب می­شود. بر این اساس، ایجاد اقامتگاه­های بوم­گردی و توسعه این نوع از گردشگری برای تحقق توسعه پایدار و اقتصاد مقاومتی، در میان سه پروژه برگزیده برای انجام در حوزه گردشگری، در اولویت اجرا قرار گرفت. این اقامتگاه­ها می­توانند یک خانه روستایی، یک سیاه­چادر عشایری و یا یک مکان بازسازی شده به سبک و سیاق جامعه محلی باشند. اقامتگاه­های بوم­گردی در دنیا بیش از سی سال سابقه فعالیت دارند، در کشور ما نیز گام­های مثبتی در این زمینه برداشته شده است و تقریباً یک الی دو دهه از تأسیس این اقامتگاه­ها می­گذرد. هر چه این اقامتگاه­ها بافت سنتی­تری داشته و به فرهنگ و زندگی روزمره جامعه روستایی و عشایری نزدیکتر باشند از جذابیت بیشتری برای گردشگران برخوردار خواهند بود. وسایل قدیمی و سنتی مانند چراغ­های قدیمی، گلیم، پوشش­های محلی، شرکت در مراسمات بومی – محلی و استفاده از خوراکی­های مخصوص آن منطقه و نیز بهره­مندی از مهمان­نوازی مردمان روستا و ایل، سفر را برای گردشگران داخلی و خارجی دلچسب­تر می­نماید. از سویی، ارزان­تر بودن این اقامتگاه­های بوم­گردی در مقایسه با هتل­ها سبب می­شود که طبقات اجتماعی مختلفی قادر به استفاده از آنها بوده که این موضوع، اشتغالزایی و زمینه مناسب برای عرضه خدمات و محصولات مختلف بومی را برای انتفاع روستاییان و عشایر فراهم می­آورد.

در حال حاضر بالغ بر ۵۳۶ اقامتگاه بوم­گردی در کشور وجود دارد که استان اصفهان با حدود ۱۵۵ اقامتگاه پیشتاز این عرصه می­باشد. استان­های کرمان و یزد نیز تعداد بالایی از این اقامتگاه­ها را دارا هستند.

در نهایت اینکه حمایت از طرح­های بوم­گردی و نظارت بر کیفیت اقامتگاه­های بوم­گردی همزمان با افزایش تعداد این مراکز اقامتی، به سبب ایجاد اشتغال، حفظ و احیای ارزش­ها و نیز محیط زیست جوامع محلی و در نتیجه ارتقای سطح زندگی جوامع روستایی و عشایری، همگی در راستای توسعه پایدار بوده و این به معنای تحقق یافتن شعار سال یعنی اقتصاد مقاومتی می­باشد.

بوم گردی / گامی بلند به سوی توسعه پایدار - اقتصاد مقاومتی

پریسا یگانه – کارشناسی ارشد اکوتوریسم

نوشته های مشابه

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا