ریسندگی بدون بافندگی / ریسندگی در صنعت دستی
ریسندگی بدون بافندگی / ریسندگی در صنعت دستی
ریسندگی را از زمانی به یاد می آوریم که یک نفر از کوچه‌مان رد می‌شد و داد می‌زد: لاف، دوشک، همه چی می‌دوزیم. از زمانی به یاد می آوریم که پنبه زن سر کوچه‌مان به اندازه‌ای پنبه را می‌زد تا ناله پنبه بلند می‌شد و می‌توانستیم روی آن سر بی مغزمان را بگذاریم و اما امروزه دیگر این گونه نیست و تکنولوژی‌های نوین و ابزار آلات بزرگ صنعتی جای احساسات آدمی را در بافت گرفته و هرچه به میزان تکنولوژی تولید افزوده می‌شود، از نقش و نگارها و ریزه کاری‌های آن کاسته خواهد شد؛ اما نمی‌توان میزان علم در تکنولوزی را منکر شد ولی باید به میزانی از علوم برسیم که علم نوین در اختیار شرایط صنعت دستی ایرانی باشد. این شرایط می‌تواند به اندازه‌ای مخاطب را برای استفاده از آن محصول جاذبه کند. خرید در محصولاتی که برای خواب استفاده می‌شود، یکی از دغدغه‌هایی است که انسان امروزی دیگر به آن توجه نمی‌کند؛ اما باید اعتراف کرد هرچه از زحمت و تلاش دست به دست می آید، راحت و لذت بخش تر است.
ریسندگی بدون بافندگی / ریسندگی در صنعت دستی
از این رو ریسندگی می تواند یک ابژه فکری در برابر صنایع عظیم و غول پیکر و وارداتی خارجی باشد که نه تنها فرهنگ کسورمان را بلکه تاریخ این گونه اقتصادی را ریشه کن کرده است . اما امروزه خوشبختانه نسل جدید خوب می فهمد و ارزش این میراث پویا را می داند . امید به بازگشت دوران تاریخی هرگز نمی تواند فرهنگ ساز و تاریخ ساز باشد ان هم در جامعه ای مه همواره فرهنگ را غنای ادبی معرفی کرده است . گردشگری در حال حاضر تنها رویکردی است که می تواند گرایش به این گونه اقتصادی را تغییر دهد . عشق می تواند در همه زمینه ها کارگر باشد .
نویسنده : تحریریه سایت
