نابودی محیط زیست و نقض غرض / گردشگری در خطر
نابودی محیط زیست و نقض غرض / گردشگری در خطر
زندگی انسان بر روی زمین نتایج نامطلوب چندی به دنبال داشته که از آن جمله می‌توان به آلودگی جو، رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها، فساد و تجزیه خاک، جنگل زدایی، حذف انواع و نژادهای کم نظیر حیوانی و گیاهی، تولید گازهای گلخانه‌ای، تخریب لایه اوزن و… اشاره کرد. درواقع انسان محیط زیست خود را به خدمت خویش درآورده و از آن در جهت برآوردن خواست‌ها و تمایلات خود و اقناع حداکثری آنها استفاده می‌کند. رویکردی شبه فایده گرایانه که برای محیط زیست صرفاً ارزش ابزاری قائل می‌شود، ابزاری که می‌بایست برای تأمین فایده و بهره‌ی بیشتر به کار برده شود. اما در این میان نکته‌ی مهمی از جانب انسان‌ها نادیده گرفته شده است، این که انسان حقیقتاً و به درستی برای برآوردن نیازها و خواست‌های خود به محیط زیست سالم نیازمند و وابسته است. نظام‌های فکری، علمی و فرهنگی، امور مربوط به مذهب و … همه و همه تنها در صورتی می‌توانند شکل گرفته و پیش بروند که انسان در بستر محیط زیستی سالم و پاک زندگی کند و دغدغه‌های مرتبط به بحران‌های زیست محیطی خللی در پیگیری آنها ایجاد نکند، مسئله‌ای که امروز شاهد آن هستیم. بنابراین تغییرات ایجاد شده توسط انسان در محیط زیست که غالباً نبتنی بر نگرشی مالکانه و سودجویانه هستند، تاثیرات منفی بر دستیابی انسان به خواسته‌هایش می‌گذارند و درواقع تخریب محیط زیست، برخلاف میل حقیقی انسان و موجب عدم برآوردن خواسته‌های خود اوست! به همین دلیل انسان به وضوح به دوراندیشی بیشتری درباره‌ی آینده‌ی محیط زیست نیاز دارد. حتی اگر صرفاً ارزش آن را ارزشی ابزاری و نه ذاتی، تلقی کند باید به نتایج ناخوشایند برخاسته از چنین نگرشی، چنانچه بدون تأمل و بی رویه و خودخواهانه انجام شود، توجه داشته باشد. به همین منظور در زیست بوم شناختی نیز به کنار گذاشتن خودخواهی و ” برقراری رابطه و پیوند با” سایر موجودات و محیط زیست به طور کلی، تاکید می‌شود. اندیشه‌ای که انسان را به عنوان قسمتی از طبیعت بر روی زمین می‌داند که بنابراین مکانی زیست بوم شناسانه را بر روی زمین شکل می‌دهد. مکانی که هستی مسالمت آمیز انسان در طبیعت و بر روی زمین را ممکن می‌سازد.
نابودی محیط زیست و نقض غرض / گردشگری در خطر
نویسنده : خاطره سبحانیان
